Oscar night rant

Het hoogtepunt van het filmjaar wordt elk jaar afgesloten in februari met de uitreiking van de Academy Awards. Ook ik zit er elk jaar terug  voor klaar, en ja, op een vreemde manier heb ik er een haat-liefde verhouding mee.

Want is het eigenlijk niet een beetje schijnheilig? Te prevelen hoe het om de kunst gaat wanneer je miljoenen opstrijkt? Sinds enkele jaren is in België de uitzendrechten in handen van telenet, dus wie zich geen telenet kan veroorloven is vaak genoodzaakt zich naar de illegale streams te begeven die systematisch door ABC uit de lucht worden gehaald omdat ze de rechten schenden… Onnozel natuurlijk want The Oscars worden niet verkocht op DVD, dus de enige mogelijkheid in sommige landen is juist de illegale streams, die heus niet zullen bekeken worden door mensen die via de kabel de uitzending kunnen bekijken.

Heel mooi was de toespraak van de persoon die de Oscar voor beste korte documentaire uitdeelde. Hij stelde dat hij hield van dit onderdeel omdat het juist deze mensen zijn die niet rijk naar huis gaan..

Er is geen industrie die zichzelf zo vaak in de bloemetjes zet als de filmindustrie. En met een zelfgenoegzame stem pleit onze goede vriend Leo dat we op onze planeet moeten letten, voor al die mensen die niet zo gezegend zijn en natuurlijk voor de kinderen van onze kinderen… Een mooie toespraak, was het niet dat dit denkbeeld onze Leo zo’n twintig miljoen heeft opgebracht… Hoezo gaat het om een stem uit te brengen? Hoezo gaat het om de kunst?

Dan klagen ze massaal over futiele zaken zoals discriminatie tijdens de oscars… Er zijn namelijk te weinig zwarten genomineerd (laten we trouwens wel wezen, er zijn genoeg mensen genomineerd die duidelijk door hun accent vreemde roots tentoonspreiden)… Kom nou, laten we het even hebben over discriminatie… Die vrouw die beboet wordt omdat ze een heuveltje bouwt aan haar voordeur zodat ze met haar rolstoel naar binnen kan, want dat mag je niet zomaar bouwen, onze Bart De Wever die pleit dat de sociale zekerheid de enige plaats is waar nog geld te rapen valt, of die jongens die in Rusland in elkaar geslagen worden simpelweg omdat ze met iemand van hetzelfde geslacht hand in hand willen lopen, of de vele oorlogsslachtoffers die hopen dat ze ooit ouder zullen worden dan zestien jaar, of hopen gewoon een basisopleiding te krijgen zodat ze kunnen lezen en schrijven, geen bloemen of oscarbeeldjes echter voor deze inviduen… Willen we het hebben over problemen? Jullie weten niet wat problemen zijn met jullie succes, gespijsde bankrekening, mooie vrouwen en mooie kinderen… Ga eens de hotels en de restaurants af in jullie wijken in Hollywood, want daar werken degenen die het een stuk minder fortuinlijk hebben dan jullie, die dromen van roem maar waarschijnlijk nooit veel meer zullen voorstellen dan een naamloze figurant achter in het publiek, zoals Stef Bos ooit zong… Is het een gebrek aan talent? Neen, volgens mij eerder een gebrek aan geluk en een gebrek aan een stevige achterban.

Ach, het is leuk om naar te kijken, maar laten we er alsjeblieft nooit meer van maken dan wat het is, enerzijds het feit dat het geen rocket science is, anderzijds dat het meer rond geld dan om kunst draait.

Over tot de orde van de dag maar weer.

Geen reacties

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *